KEÇİBORLU

İSPARTA İLİ KEÇİBORLU İLÇESİ
KEÇİBORLU İLÇE TANITM
keçiborlu
isparta keçiborlu
keçiborlu isparta

keçiborlu resimler

keçiborlu fotoğraflar

keçiborlu manzaralar

keçiborlu görüntüler

keçiborlu haber

keçiborlu harita

keçiborlu ulaşım

keçiborlu video

keçiborlu spor

keçiborlu turizm

keçiborlu otel

keçiborlu yurt

keçiborlu pansiyon

keçiborlu konaklama

keçiborlu konut

keçiborlu daire

keçiborlu lojman

keçiborlu kiralık

keçiborlu emlak

keçiborlu satılık

keçiborlu ekonomi

keçiborlu sanayi

keçiborlu ticaret

keçiborlu tarım

keçiborlu sağlık

keçiborlu hastahaneleri

keçiborlu devlet hastahanesi

keçiborlu kaymakamlık

keçiborlu belediye

keçiborlu meb

keçiborlu eğitim

keçiborlu okul

keçiborlu kurs

keçiborlu lisesi

keçiborle dernek

keçiborlu kooperatif

keçiborlu doğa

keçiborlu gezi

keçiborlu tatil

keçiborlu dağları

keçiborlu akarsuları

keçiborlu

KEÇİBORLU İLÇE İSMİ MENŞEİ
 Keçiborlu adının nereden geldiği veya kim tarafından verildiği konusunda yazılı kaynaklarda ve halk arasındaki rivayetlerde değişik görüşler ileri sürülmektedir.

 İlk rivayette Keçiborlu'ya gelip yerleşenlerin Niğde’nin Bor ilçesinden geldikleri; Keçiborlu ve Uluborlu’ya yerleştikleri, Keçiborlu’ya yerleşenlerin buraya Küçük Borlu anlamına gelen “Kiçiborlu” adını verdikleri ifade edilmektedir. İkinci rivayette göre ise bölgenin kırık küçük tepeciklerden meydana gelen arazi yapısına atfen küçük taşlık yer manasına gelen “Kiçiborlu” (Bor: Taş, çakıl;.Kiçi: Küçük) adının verildiği belirtilmektedir. Daha sonraları bu isim Keçiborlu olarak değiştirilmiştir.

 KEÇİBORLU İLÇE TARİH
 KEÇİBORLU'NUN TARİHİ
 Keçiborlu tarihi, genel olarak Isparta tarihi ile birlikte ele alınmıştır. Isparta’da M.Ö. 6.Yüzyıldan itibaren Baris şehir devletinin varlığı bilinmektedir. Keçiborlu tarih boyunca yaşanan Hitit, İyon, Lidya, Pers, Hellen ve Doğu Roma devirlerinde Eudoxipolis ismi ile anılmıştır.

Keçiborlu 1204 yılında Anadolu Selçuklu Sultanı Kılıçarslan tarafından fethedilerek Türk hâkimiyetine katılmıştır. 13. Yüzyıl başlarında yöreye yerleşen Teke Aşiretine bağlı Türkmenler, Anadolu Selçuklu Devletinin çökmesinden kısa bir süre önce Hamitoğulları Beyliğini kurmuşlardır. Merkezi Uluborlu olan Hamitoğulları Beyliği bünyesinde olan Keçiborlu Bucağı İlyas Bey zamanında Gönen’e bağlanmıştır. Bu durum Gönen Kadısı İsa Bin Hamza tarafından 1472 yılında Keçiborlu’da bulunan Şeyh Şikem Zaviyesine verilmiş bir Vakfiyeden anlaşılmaktadır. Keçiborlu 1381 yılında da Osmanlı İmparatorluğu idaresine dâhil olmuştur.

 1911 Yılında Prof. H. Louis’in ve 1944 yılında Türk Tarih Kurumunun kurduğu bir bilim heyeti tarafından eski adı Baladız olan bugünkü Gümüşgün Köyü civarında kazı çalışmaları yapılmış ve Mezolitik çağa ait mikrolit denilen çakmak taşlarına rastlanılmıştır. Kazılarda ele geçen kalıntılar mezolitik çağında yörede yaşandığını göstermektedir. Bu dönemde yaşayanların tarım, hayvancılık ve ticaret yaparak geçimlerini sağladıkları sanılmaktadır. Keçiborlu’nun Kozluca, Eber, Aydoğmuş, Ovacık, Yaka, Yassıören, Çığrı, Beltarla, İlyas, Hamallar,

 Senir, Hamidiye, Kuyucak, Kılıç. Gölbaşı ve Geresin olmak üzere 16 parça yerleşim merkezleri vardı. Eskiden Burunköy, Fari, Yağıbasan,Danişment adlarında 4 köy daha varmışsa da bunlar zamanla kaybolmuşlardır. Burunköy yerine Hamidiye adıyla bir Köy kurulmuş ve 1882 yılında Kuşçu Aşireti buraya yerleşmiştir. Diğer 3 köyün toprakları ise Kılıç ve Senir köylerine katılmıştır. Yağbasan, Danişment, Çağşırlı isimli yerler Bölgede hala anılmaktadır.1500 tarihli Defter-i Hakani kayıtlarına göre çevrenin uzun yıllar otlak ve yaylak olarak Danişmentli yörükler tarafından kullanıldığı, 1550 yıllarında çıkarılan fermanlarla Danişmentlilerin buralarda iskana tabi tutuldukları anlaşılmaktadır. 1877 Osmanlı – Rus savaşı esnasındaki Plevne kuşatmasından sonra göç eden Rumeli göçmenlerinden Rusçuklu, Hezergradlı,

 Pazarcıklı olanların bir kısmı Isparta’ya gelerek Söğüt Dağının bazı yaylalarını beğenerek yerleşmişlerdir. Bundan dolayıdır ki, Senir Yaylasında Cedit, Çığrı Yaylasında Başmakçı, Eber yakınlarında Ümraniye, Kılıç Köyü yakınlarında Hezergrad adlarında yeniden 5 köy daha kurulmuştur. Birinci Dünya Savaşı bitiminde imzalanan Mondros Mütarekesi döneminde Keçiborlu İtalya nüfuzuna bırakılan bölgede yer almasına rağmen, İtalyanların müttefikleri ile olan anlaşmazlıklarından dolayıdır ki, herhangi bir işgale uğramamıştır. Keçiborlu mevcut kayıtlara göre 1907 yılında Belediyelik, 1948 yılında ise İlçe Merkezi olmuştur.

Aydoğmuş ve Eber Köyleri ilk zamanlar kayalar arasında iken Aydoğmuş Köyü 1930’lu yıllarda ovaya inmiştir. Eber Köyü de bağlarının bulunduğu bölgelere inerek yerleşmişlerdir. Aydoğmuş Akdağ eteğinde kurulmuş güzel bir kasabadır. 1974 Yılında Belediyelik olmuştur. Halk arasında bu köye Oğuz Boylarından Sarılar adlı bir oymağın yerleştiği ve beylerinin adının Aydoğdu olmasından dolayı ona adfen Aydoğmuş adının verildiği söylenir. Kılıç Köyü harap olan Yağıbasan Köyü yakınında ve Keçiborlu güneyindedir. Burayı Selçuklular döneminde fetheden Komutan

 III. Kılıçarslan adına, 1204 yılında kurulmuştur. İki asır Hamitoğulları elinde kalmış olan Kasaba daha sonraları başka yerlerde bulunan Kılıçarslan Kasabaları ile karıştırılmaması için arslan kelimesi kaldırılarak Kılıç adıyla anılmıştır. Senir halkı yaklaşık 400 yıl önce Köyiçi mevkiinde Kılıçlılar ile birlikte yaşarken, daha sonra 7 hane buradan ayrılarak, şimdiki yaşadıkları bölgeye yerleşmişlerdir.

KEÇİBORLU İLÇE COĞRAFYA
 Keçiborlu; 30 Derece 15 Dakika Doğu boylamı, 38 Derece 00 da­kika Kuzey enlemi üzerinde, Batı Akdeniz Bölgesi Göller yöresinde yer almaktadır.. 1010 Rakımlı İlçemiz 562 Km2’lik alan üzerine oturmaktadır. Doğusu Gönen İlçesi, Güneyi Burdur, Kuzeyi Uluborlu, Batısı Afyon ilinin Dinar ve Dazkırı ilçeleri ile çevrilidir. Genelde arızalı bir fiziki coğrafya özelliği gösteren İlçedeki yük­seltiler Batı Toros Dağlarının Kuzey uzantıları olarak kabul edilmekte­dir.

En yüksek noktası 1890 metre ile Akdağ'dır. Göktepe, Gözlek Tepe, Kemer Tepe gibi tepelerin arasında yer alan İlçemizin Güney ve Doğu istikametin­de bulunan Kılıç, Senir, Baladız (Gümüşgün) düzlükleri başlıca ovalar­dır. Kış yağışları ile meydana gelip, yazın kuruyan küçük derelerden başka akarsu yoktur. En önemli su havzası bünyesindeki madensel tuzların yoğunluğu nedeniyle gölden ziyade denize benzeyen Burdur Gölü’dür ve İlçemizin güneyinde 22 kilometrelik bir kıyı şeridi boyunca uzanmaktadır. Ayrıca İlçenin kuzeydoğusunda bir adet gölet mevcuttur. Tarımsal sulama amaçlı gölet 1989 yılından beri kullanılmaktadır.

 KEÇİBORLU İLÇE İKLİM
 İKLİMİ Keçiborlu İlçesi Akdeniz Bölgesinde bulunmasına rağmen, kışlar soğuk ve sert, yazları sıcak ve kurak geçen. karasal iklim hüküm sürmektedir. Yağışlar genel olarak kış ve bahar aylarında olmaktadır. Yağışların yıllık ortalaması m2 'ye 615 mm.'dir.

 KEÇİBORLU İLÇE ULAŞIM
 ULAŞIM İlçemiz ulaşım açısından çok önemli bir kavşak noktasında bulunmaktadır. E 24 Devlet karayolu üzerinde bulunan İlçeden Antalya - İstanbul, Ankara, İzmir karayolları geçmektedir. Özellikle Doğu ve Batı Bölgelerini birleştiren kavşakta olması ve turizm merkezleri ile büyük şehirlere geçiş noktasında bulunması nedeniyle karayolları ulaşımında çok hareketli bir bölgededir. Yurdun her yerine ulaşım olanağı olan

İlçenin gelişmesinde çok etkin rol oynayan ulaşım ağı İlçeye ayrı bir özellik kazandırmaktadır. Ayrıca ilçeden Burdur, Ankara, İstanbul, İzmir demiryolları da geçmekte olup, İlçe Bölgenin demiryolu ağında önemli bir kavşak teşkil etmektedir. İlçe sınırlarında bulunan Devlet Demiryolları İstasyonu yıllardır demir yolu taşımacılığında yük ve yolcu açısından İlçeye çok önemli bir ulaşım alternatifi sağlamıştır.

 İLÇE ADI MESAFE KM
 İL ADI MESAFE KM
 Aksu 101 İstanbul 562 Atabey 40,4 Ankara 382 Eğirdir 72,4 İzmir 380 Gelendost 106 Antalya 165 Gönen 27,4 Konya 275 Senirkent 36,2 Eskişehir 280 Sütçüler 116 Edirne 798 Şarkikaraağaç 135 Denizli 137 Uluborlu 26,2 Afyon 125 Yalvaç 102 Burdur 41 Yenişarbademli 140 Isparta 40 1997 Yılında hizmete açılan İlçe sınırlarındaki Süleyman Demirel Hava Limanı ise, İlçeye ulaşımdaki son teknoloji olan hava yolu ulaşımı olanağını da sağlamıştır. İlçenin dünyaya açılmasını sağlayan Hava Limanı ile Isparta-Burdur Göller Bölgesinin yük ve yolcu taşımacılığı hava yolu rahatlığına kavuşmuştur. Sefer bilgileri için tıklayınız…

 KEÇİBORLU İLÇE NÜFUS
 İLÇE NÜFUSU YERLEŞİM YERİ ADI KADIN ERKEK TOPLAM Keçiborlu 3.556 3.578 7.134 Senir 1.395 1.294 2.689 Kılıç 925 902 1.827 Aydoğmuş 604 541 1.145 İncesu 212 197 409 Ardıçlı 107 108 215 Çukurören 137 132 269 Gülköy 63 69 132 Kaplanlı 135 111 246 Kavakköy 30 23 53 Kozluca 315 280 595 Kuyucak 136 128 264 Özbahçe 38 41 79 Saraycık 241 229 470 Yenitepe 31 26 57 Yeşilyurt 105 101 206 İLÇE GENELİ 8.031 7.759 15.790 * TÜİK Verilerine Göre 2009 Yılındaki İlçe Nüfusu

KEÇİBORLU İLÇE YEMEKLERİ
 KEÇİBORLU'YA HAS YEMEKLER:
 1. Bulamaç 7. Haşgeşli aş 13. Saksağan beyni 2. Cızlama 8. Katmer ve yufka 14. Tahanlı ekmek 3. Dirgit 9. Kıymalı saç böreği 15. Taş ekmeği 4. Domates öldürmesi 10. Lokul 16. Topalak 5. Gömbe 11. Oğmaç çorbası 17. Yumurta mıhlaması 6. Gümnü 12. Pişi 18. Haşgeşli ekmek
 1. BULAMAÇ: Malzemesi : 1 baş soğan, un, kıyma Yapılışı : Soğan ve kıyma kavrulur. İçine su veya süt ilave edilir. Un katılır, karıştırılır. (mısır unu tercih edilir) Devamlı surette karıştırılır. Başlangıçta ocağın altı açıktır, sonradan kısılır. Bulamacın piştiği, unun koyulaşması ile anlaşılır. Kıvama gelince "bulamaç" pişmiş olur, afiyetle yenir. Bulamaç kış mevsiminde genellikle kar yağdığı zaman yapılır.

 2. CIZLAMA: Malzemesi : Mayalanmış hamur, Yoğurt ile süt karışımı, peynir veya çökelek Yapılışı : Cızlama yaparken yoğrulan hamura maya katılır. Maya­lanan hamur 1-2 saat bekletilir. Kabarmış hamur, ekmek tahtasında orta büyüklükteki parçalara ayrılır ve oklava yardımı ile fazla ince olmaksızın açılır. İçine rendelenmiş maydanozlu peynir veya çökelek konur. Katlana­rak uçları birbirine yapıştırılır. Bu şekilde yağlanmış tepsiye sıralanır. Ön­ceden hazırlanan süt ve yoğurt karışımı kaşıkla üzerine dökülür, iyice ye­dirilir. Pişme sırasında ara sıra tepsiyi çevirmek gerekir.
 3. DİRGİT: Malzemesi : Buğday ve nohut Yapılışı : Nohut ve buğday geceden suya konur. Ertesi gün tence­rede (düdüklü tencere varsa tercih edilir) pişirilir. Belli bir süre sonra ateşten indirilir, isteğe göre de ceviz, fıstık, badem ile yenir.

 4.    DOMATES ÖLDÜRMESİ: Malzemesi : 1-2 baş soğan, 2 yeşil biber, 2-3 domates, kıyma (iste­ğe bağlı) Yapılışı : Yağ içine önceden hazırlanmış harç konur, Ateşte öldü­rülür. Kıymalı yapılacaksa kıyma da ilave edilir. Yemeğe hazırdır.

 5. GÖMBE: Malzemesi : Un, hamur mayası, isteğe bağlı olarak pekmez, haş­haş karması, tahan Yapılışı : Hamur mayalanır ve dinlenmeye bırakılır. Kabaran ha­murun arasına isteğe bağlı oranda tahan, haşhaş katılarak elle hafifçe yas­sıltılır ve saçta pişirilir.

 6. GÜMNÜ: Malzemesi : 1 Kg. koyun veya dana eti parçaları, domates, biber, kırmızı biber, baharat, salça, arpacik soğanı, patates Yapılışı : Büyük bir kaba etler, yıkandıktan sonra küçük parçalar halinde konur. İçine domates, biber, salça, baharat, tuz harman edilip gümnüye doldurulur. Gümnünün ağzı gazete kağıdı ile bağlanıp közde ya­ni sönmüş ateşte pişirilir.İsteğe göre arpacık soğanı ve patates ilave edi­lir. Gümnü hazırdır.

 7. HAŞGEŞLİ AŞ: Malzemesi : Sıvı veya nebati yağ, haşhaş, nane, soğan, kırmızı biber Yapılışı : Yağ tavaya konur, soğan ve nane pembeleşir, sürtülmüş haşhaş ilave edilir. Kırmızı biber atılır, ezilir. Aldığı kadar su konur. Su kaynayınca alabildiğince bulgur eklenir. Bir kaç taşırndan sonra ateşten in­dirilir. 5-10 dakika kapalı olarak bekletilir, yemeğe hazırdır.

 8. KATMER VE YUFKA: Malzemesi : Un, su, tuz Yapılışı : (YUFKA) Unun içine tuz konup ılık su ile yoğrulur. Yufkalar açılabildiği kadar ince açılır ve saç üzerinde çevrile çevrile iyice pişirilir. Yufka, büyük hüner ve güç ile zaman ister. Kalın yufka hiçbir za­man iyi olmaz.
 (KATMER) Aynı hamurdan yapılır. Yufkadan daha büyük parça alınıp kalınca bir yufka açılır. İçerisine tahan sürülür, tuz ekilir. Ru­lo halinde dürülür., yuvarlak yapılır. Tekrar kalınca oklavayla açılır. Saç'a konur, iki tarafı yağlanıp pişirilir.

 9. KIYMALI (ETLİ) SAÇ BÖREGİ: Malzemesi : 1 Kg. kıyma, 3 baş soğan, 2 biber, 2 domates, 1 bağ maydanoz, baharat, un Yapılışı : Önce gerekli olan hamur, un, tuz, ve su ile yuğrulur. Çiğ kıymanın içine soğan rendelenir. Biber, domates, maydanoz ince olarak doğranır. Baharatla iyice katıştırılır. Birazda su konur. (kıymanın yumuşa­ması içindir) Yufka ince olarak açılıp ikiye katlanır. Bir köşesine iç konur. Diğer tarafı üzerine kapatılır. Saç üzerinde önce bir tarafı, sonra diğer ta­rafı yağlanarak pişirilir.

 10. TAŞEKMEĞİ: Malzemesi : Un Yapılışı : Yufka yapılan hamurdan birkaç parça bir araya getirilir. Hepsi birden kalınca hamur açılır. Halk arasında geçmişte bir ekmek ya­pılırken "saç çökertecek gibi olmalı" denilmiştir. Hafif ateşte saçta pişirilir. Kızardığı zaman sıcak sıcak yenilir. Hafif ateşte pişirilir. Üzerine kızdırılmış yağ veya sos dökülür.

 11. TOPALAK ÇORBASI: Malzemesi : Bulgur, nohut, un, birkaç soğan, baharat, salça veya domates, isteğe göre, kavurma veya kıyma Yapılışı : Bir kap içine bulgur konur, üzerine un, biber, soğan ilave edilir. İstenirse kavurmada konur ya da kıyma yoğrulur. Ufak ufak parça­lara ayrılır. Bir yerde nohut önceden pişirilir, suyu dökülmez, ayrılır. Yoğ­rulan parçalar nohut içine katılır.

 12. YUMUR TA MIHLAMASI: Malzemesi : Yumurta, soğan, kıyma, tuzYapılışı : Yağda kıyma ile soğan pembeleşir. Üzerine istek kadar yumurta kırılır. Tuz ve karabiber de ekilir. Yumurtaların çabuk pişmesi için kaşıkla yumurtaların ortaları delinir. Pişince afiyetle yenilir.